حكمت 21

وَ قَالَ [عليه السلام] قُرِنَتِ الْهَيْبَةُ بِالْخَيْبَةِ وَ الْحَيَاءُ بِالْحِرْمَانِ

وَ الْفُرْصَةُ تَمُرُّ مَرَّ السَّحَابِ فَانْتَهِزُوا فُرَصَ الْخَيْرِ .

 ترس با نا اميدى ، و شرم با محروميت همراه است ،

و فرصت ها چون ابرها مى گذرند ، پس فرصت هاى نيك

را غنيمت شماريد.

حكمت 22

وَ قَالَ [عليه السلام] لَنَا حَقٌّ فَإِنْ أُعْطِينَاهُ وَ

إِلَّا رَكِبْنَا أَعْجَازَ الْإِبِلِ وَ إِنْ طَالَ السُّرَى .

قال الرضى و هذا من لطيف الكلام و فصيحه و معناه أنا

إن لم نعط حقنا كنا أذلاء و ذلك أن الرديف يركب عجز البعير

كالعبد و الأسير و من يجرى مجراهما.
 ما را حقّى است اگر به ما داده شود ، و گرنه بر پشت

شتران سوار شويم و براى گرفتن آن برانيم هر چند

شب رُوى به طول انجامد.(5)

حكمت 23

وَ قَالَ [عليه السلام] مَنْ أَبْطَأَ بِهِ عَمَلُهُ لَمْ يُسْرِعْ بِهِ نَسَبُهُ .

 كسى كه كردارش او را به جايى نرساند ، افتخارات

خاندانش او را به جايى نخواهد رسانيد.

حكمت 24

وَ قَالَ [عليه السلام] مِنْ كَفَّارَاتِ الذُّنُوبِ الْعِظَامِ

إِغَاثَةُ الْمَلْهُوفِ وَ التَّنْفِيسُ عَنِ الْمَكْرُوبِ .

 از كفّاره گناهان بزرگ ، به فرياد مردم رسيدن ،

و آرام كردن مصيبت ديدگان است.

حكمت 25

وَ قَالَ [عليه السلام] يَا ابْنَ آدَمَ إِذَا رَأَيْتَ رَبَّكَ سُبْحَانَهُ

يُتَابِعُ عَلَيْكَ نِعَمَهُ وَ أَنْتَ تَعْصِيهِ فَاحْذَرْهُ .

 اى فرزند آدم ! زمانى كه خدا را مى بينى كه انواع نعمت ها

را به تو مى رساند تو در حالى كه معصيت كارى ، بترس.

حكمت 26

وَ قَالَ [عليه السلام] مَا أَضْمَرَ أَحَدٌ شَيْئاً إِلَّا ظَهَرَ فِى

فَلَتَاتِ لِسَانِهِ وَ صَفَحَاتِ وَجْهِهِ .

 كسى كه چيزى را در دل پنهان نكرد جز آن كه در لغزش هاى

زبان و رنگ رخسارش ، آشكار خواهد گشت.(6)

حكمت 27

وَ قَالَ [عليه السلام] امْشِ بِدَائِكَ مَا مَشَى بِكَ .

 با درد خود بساز ، چندان كه با تو سازگار است.

حكمت  

وَ قَالَ [عليه السلام] أَفْضَلُ الزُّهْدِ إِخْفَاءُ الزُّهْدِ .

 برترين زهد ، پنهان داشت زهد است !

حكمت 29

وَ قَالَ [عليه السلام] إِذَا كُنْتَ فِى إِدْبَارٍ وَ الْمَوْتُ

فِى إِقْبَالٍ فَمَا أَسْرَعَ الْمُلْتَقَى .

 هنگامى كه تو زندگى را پْشت سر مى گذارى و مرگ به

تو روى مى آورد، پس ديدار با مرگ چه زود خواهد بود .

حكمت 30

وَ قَالَ [عليه السلام] الْحَذَرَ الْحَذَرَ فَوَاللَّهِ لَقَدْ سَتَرَ

حَتَّى كَأَنَّهُ قَدْ غَفَرَ .

 هشدار ! هشدار ! به خدا سوگند ، چنان پرده پوشى

كرده كه پندارى تو را بخشيده است !

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: