با کاروان کربلا
باز این چه شورش است که در خلق عالم است
باز این چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است

سلام.ضمن عرض تسلیت ایام سوگواری امام حسین(ع)و یاران با

وفایش به تمام شیعیان ودوستداران آن حضرت،وتسلیت این ایام

به امید خدا،هر شب در این بخش در خصوص،حماسه کربلا و یاران

امام حسین(ع) مطلب خواهم نوشت.اما امشب که اول ماه محرم بود،

و در این لحظات که روز جمعه در حال پایان یافتن است.دل نوشته

زیر را تقدیم می کنم.

تقدیم به او که سبب اتصال زمین و آسمان است.

از چند روز قبل که در ودیوار شهر جهت فرارسیدن محرم سیاه پوش می کردند.

دل همه را غم گرفته،همه مات ومبهوت از

حماسه ای هستند که قرار چند روز دیگه اتفاق بیفته.وامروز همه

عزادار بودند.مردم لباس سیاه پوشیده بودند.و از امروز در مراسم روضه خوانی

شرکت می کنند.و در اجتماع خود به یاد مصیبت های جد شما گریه می کنند.

آقا جان؛
من به این فکر می کنم،ما با شنیدن آن مصیبت ها اینگونه به سر وسینه

می زنیم واشک می ریزیم.شما چه می کنید،که گویا آن واقعه عظیم را با

چشم خویش می بینید.

عزیز فاطمه(س)،من هرگاه یاد آن صحنه،که جد شما طفل شیرخوار خویش را بر

دست گرفته و از آن مردم جاهل و سیاه دل تقاضا می کند،که اورا سیرآب کنند.و آن

درندگان وحشی جواب امام را با تیر می دهند.غم تمام وجودم را می گیرد.

واشکم جاری می گردد .و شما چه حالی دارید،چرا که می بینید

آنچه را که ما فقط می شنویم .

آجرک الله یا صاحب الزمان(عج)فی مصیبت جدک

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: